Zo, daar zit ik dan. De tweede dag in Venetië alweer. Ik werd door een erg vriendelijke Jongen getipt dat als je op een pleintje ging zitten er altijd wel een onbeveiligde wifi-verbinden te vinden is. Dus zodoende zit ik nu op een prachtig pleintje in hartje stad (wel net buiten een toeristische plek zodat ik niet overhoop gelopen door de vele dagjesmensen die de stad overspoelen) te internetten. Heerlijk gewoon.

Vreemd om hier eindelijk te zitten. Als ik door de straatjes en langs de kanaaltjes loop heb ik veel meer het idee dat ik door een enorm grote fata-morgana loop in plaats van de stad waar ik een jaar ga studeren. Als Hollandse-boerenknul ben ik het natuurlijk niet gewend om constant in een groot openlucht museum te zijn.
Toch voelt het ook wel heel goed om hier te zijn. Ik ben écht 'independent' (althans, dat houd ik mezelf voor). Ik loop van hot naar her, vind overal mijn eigen weg en ben zelfs al op en neer naar het Lido gegaan om mijn passepartout voor het filmfestival te gaan halen (welk ook weer een avontuur an sich was maar dat heeft meer te maken met de Italianen die weigeren dingen aan te geven, zelfs als het om een internationaal festival gaat, en de Italiaanse telecom die besloot het interne netwerk van het festival op stop te zetten).

Kortom, het is geweldig om nu hier te zijn. Venetië gaat echt een thuis voor me worden, dat voel ik nu al!