Kerst en Nieuwjaar

Zo, ik merk dat ik al ruim een maand niks van me heb laten horen. Laten we de drukte rond kerst, nieuwjaar, mijn studie en een kleine writers-block hier de schuld aan geven. Maar daar ben ik gelukkig dan wel weer met een volledig nieuwe update en dit is niks minder dan de licht vertraagde kerstspecial!

Kerstmis in Venetië, en sowieso in Italië, is namelijk een zeer bijzondere gebeurtenis. Voor mij in de eerste plaats natuurlijk ook omdat ik bezocht werd door mijn ouders en mijn broers, die ik al een krappe vier maanden niet meer had gezien. Als je zo ver van huis zit kun je om het hardst roepen dat je eigenlijk niemand mist en dat je compleet geen last van heimwee hebt, het weerzien van je familie blijft toch iets erg speciaals. Zeker na zo'n lange tijd.

Wat kerst hier in Italië ook zo speciaal maakt is de manier waarop iedere stad compleet veranderd. Alles wordt namelijk te pas en te onpas versiert met wilde lichten (die soms mooi zijn, vaak helaas ook compleet breken met het pittoreske straatbeeld), kerstbomen en alles wat met kerst te maken heeft. Veel huizen hebben een of twee kerstmannen uit de ramen hangen en kinderen maken zich al helemaal klaar op kerstochtend, want dan krijgen ze de cadeautjes (toch jammer, het ontbreken van een gezellige Sinterklaasavond bij het haardvuur.)
Italianen merken tegen kerstmis ook dat het echt winter begint te worden. Natuurlijk klagen ze vanaf half oktober al om de absurde kou die het land teisterd, maar pas halverwege december is de maat vol en wordt er geen middel meer geschuwd om het warm te krijgen.
Italië zou Italië echter niet zijn als dit niet met de meest wilde modiueze creaties gepaard zou gaan, en daar zit een beetje het jammere in wat de Italiaanse winter betreft. Italië heeft namelijk een gebrek aan dierenactivistische groepen die overal bereid zijn om met verf rond te gooien en zodoende is er nog een zeer levendige bont-cultuur in Italië. En aangezien je in Venetië er van uit kan gaan dat al het Italiaans soms wel tien maal verergerd wordt is dat met bontjassen al helemaal het geval.
Loop maar eens in de winter door de wijk San Marco en tel eens hoeveel jassen je daar tegen komt. Zelfs de grootste carnivoor zou daar onpasselijk van worden, laat staan ik, die niet eens graag een mug doodt.

Dit bont geweld kan echter de pret niet drukken, want niks is fijner dan de kerst met je familie door te brengen. Ik heb dan ook met volle teugen genoten van een heerlijke kerstweek waarin bezoeken aan Venetië en omstreken en goed Italiaans eten centraal stonden.


Ook nieuwjaar hier in Venetië verschilt aardig van wat ik in Nederland gewend ben. Zoals ook in Nederland komt men hier in Venetië met zijn allen bij elkaar. Zo gaven we in mijn huis een feest waar toch een aardige 30 man op af kwam. Het grote verschil met Nederland is echter dat we het nieuwjaarsmoment zelf niet in kleine huiselijke kring vieren, maar op het grote, overvolle San Marcoplein.
Zo rond elf uur stroomt heel Venetië massaal naar buiten richting het centrale plein. De kleine straatjes van Venetië in acht nemend kun je je wel voorstellen welk een drukte en file's dat op kan leveren.
Eenmaal aangekomen op het Piazza San Marco barts het echt van de mensen. Ik heb eerder al eens geklaagd over de vreselijke drukte daar, maar dit spant werkelijk de kroon. Gelukkig deze keer dan niet in negatieve zin want iedereen leeft naar dat ene moment toe. Een moment dat eigenlijk niet meer is dan het wisselen van dag, maar toch door iedereen als iets groots wordt ontvangen. Het feest kan dan ook werkelijk niet op als de klok eenmaal twaalf uur heeft geslagen.

Wat ik zelf een zeer fijn kenmerk vind aan het nieuwjaarsfeest in Venetië is dat het met maar een minimale hoeveelheid aan vuurwerk te paard gaat. Overdag hoor je weinig tot geen rotjes afgaan en ook 's avonds wordt met beleid hier en daar wat siervuurwerk afgestoken. Geen overdadige pracht en praal dus (wat een verschil met de Veneziaanse barokke kunst!), maar van tijd tot tijd een simpele pijl die de lucht siert. De aandacht is dan ook vooral gericht op het plein en de mensen daar. Wildvreemde mensen wensen elkaar gelukkig niewjaar (auguri!) en iedereen is volop aan het genieten van de sfeer. Kijk dat is wat ik een mooi nieuwjaarsfeest vind.



Ik verontschuldig me bij deze eventjes voor het ontbrekend van foto's. Mijn internetverbinding is op het moment wat traag dus het uploaden gaat niet heel erg goed (zo'n half uur per foto), maar houd deze post in de gaten en dan komen er een dezer dagen wat mooie kerst- en nieuwjaarsplaatjes op te staan.